Like Father, Like Son

Like Father, Like Son ★★★★

Στο "Πατέρας και Γιος", δύο οικογένειες ανακαλύπτουν ότι από λάθος του μαιευτηρίου, μεγαλώνουν η μία το παιδί της άλλης για τα τελευταία πέντε χρόνια. Αυτό φυσικά δημιουργεί ερωτήματα σχετικά με το τι πρέπει να γίνει με την κηδεμονία των παιδιών αλλά και προβληματισμούς που αφορούν την πραγματική φύση ενός γονιού. Ενώ, όμως, αυτό το θέμα σε άλλα χέρια (ενδεχομένως αυτά που ανέλαβαν ήδη το αμερικανικό remake) θα ήταν πρώτης τάξεως υλικό για ένα δακρύβρεχτο μελόδραμα, υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες του Κορε-Έντα δημιουργεί ένα καλογραμμένο και λεπτοδουλεμένο δράμα χαρακτήρων, όπου όλοι έχουν δικαίωμα στην ευτυχία και μερίδιο στο δράμα, πρόθυμοι να βρουν μια βιώσιμη λύση αλλά και να σβήσουν τις προσωπικές τους ενοχές, που δεν αντιλήφθηκαν οι ίδιοι νωρίτερα το "λάθος".

Τι ορίζει έναν πραγματικό γονέα; Ποια πράγματα οφείλει να καταλαβαίνει; Ποιες είναι οι πιο σημαντικές ευθύνες του; Και πού είναι διατεθειμένος να τραβήξει την γραμμή ανάμεσα στις αντίθετες δυνάμεις δουλειάς και οικογένειας; Ο Κορε-Έντα κάνει όλο και πιο πολύπλοκο το πρόβλημα, βάζει τους πρωταγωνιστές του να σχηματίζουν μια ιδιόμορφη σχέση αντιπάλων και συμπασχόντων ταυτόχρονα και ρίχνει το μπαλάκι στον θεατή για να βγάλει το δύσκολο, τελικό συμπέρασμα. Είναι πραγματικά εντυπωσιακό το πόσο ψύχραιμα διαχειρίζεται το θέμα, χωρίς όμως να το κάνει γλυκερό, ώστε να χάσει την αιχμή του.

Κλασικά, λίγα περισσότερα λέω εδώ: www.theframegame.gr/2013/11/tiff54-review-like-father-like-son-45.html

Block or Report