Weer een prachtig voorbeeld van hoe je géén goede blockbuster maakt. De overmaat nutteloze cgi heeft dit keer gelukkig wel een doel - de meeste wordt gebruikt wanneer hij in zijn 'spelprogramma' de Animus begeeft. Dat hoort er nep uit te zien.
Oké, even helemaal terug. Assassin's Creed (2016) is een gameverfilming, gebaseerd op de eerdere delen uit de gamefranchise van Ubisoft. Als ex-gamer had ik deel 1 en 2 compleet uitgespeeld. De populaire serie heeft dan ook al (bijna?)…
Heerlijke autoachtervolgingen in films
Mijn verlangens naar oude(re) cinema in de recente jaren hebben een duidelijke intoxinerende functie. De moderne blockbuster biedt gewoon niet meer de goed uitgevoerde pracht en praal zoals vroeger. Computers maken filmmakers lui. Scenario's zijn gebaseerd op een formule.
Meer dan verfrissend is een actiefilm die wel alle remmen losgooit en het gaspedaal volledig indrukt. Met achtervolgingen die ongelooflijk overzichtelijk zijn, zonder gebruik van slowmotion en met ieder kleurrijk shot zo mooi om in te lijsten,…
Het is tenminste geen zielig naslagwerk van vrienden over zijn dood. Het was een boeiende documentaire die een van de belangrijkste conflicten in een mens centraal zette: die van identiteit.
Ongelooflijk knap dat dit één complete, doorlopende opname is van meer dan twee uur. Het werkt zo goed, dat je het al snel niet eens meer bijzonder vind en wordt meegesleept in het verhaal.
Juist met een beetje alcohol op, laat in de avond, de film beginnen gaf wel extra sfeer. In die status zitten de personages, die een hele wilde dag gaan beleven. Als het eenmaal licht is geworden, staat Victoria's leven op zijn kop. Nice.
Wat heb ik hard van The Mountain Between Us genoten!
Waarom moet ik altijd kritisch wezen, het beter weten? Ik voel me schuldig wanneer ik ergens van kan genieten. Het kijken van kwalitatief goede films ervaar ik als verplichting.
Het is tijd om naar mezelf te luisteren en afstand te nemen van objectiviteit. In (hoelang? Nog maar anderhalf jaar ofzo?) heb ik mij van casual film- en seriekijker me gepositioneerd als de expert.
Die rol gaf ik mijzelf en nam het uiterst serieus. Tijd om dat los te laten en even te kijken waar ik uit ga komen.
Logan en de crazy professor gaan gezellig op reis met een vreemd, niet pratend meisje. Deze rare kleine familie van superhelden brengt een nieuw soort film met zich mee; het superheldenfamiliedrama. Denk aan de relatie in Terminator 2: Judgment Day (1991)
Jammer dat nieuwe clichés meebrengt. Maar de oude zijn er gelukkig ook nog wel: de bad guys zijn echt heeeel bad (vooral saai en enorm inwisselbaar). Plus de film duurde net te lang.
