Favorite films
Don’t forget to select your favorite films!
Don’t forget to select your favorite films!
در ابتدای فیلم I Accuse 1938 چنین نوشتهای ظاهر میشود:
«من این فیلم را به جانباختگان جنگ بعدی تقدیم میکنم. کسانی که بی شک به این [فیلم] با دیدهی تردید مینگرند بی آنکه متوجه بشوند دربارهی آنهاست.» آبل گانس
«من متهم میکنم» از آن الماسهای قدرنادیده است. شاهکاری تکنیکی که گانس در آن مداوم ژانر عوض میکند(از جنگی به ملودرام و حتی سایفای و فانتزی) تا حرفش را بزند. گانس آدمی را متهم میکند به این که از گذشتهاش درس نمیگیرد و هر روز جنگ تازهای را آغاز میکند.
این فیلم میتوانست فیلم بسیار خوبی باشد اگر داستان گویی نیمهی اول را همراه با کارگردانی نیمهی دوم داشت. فیلم در نیمهی اول با فلشبک های مداوم روایت پازل گونهی خود را جلو میبرد و در نیمهی دوم داستان را از نقطهی صفر ادامه میدهد. غافل از اینکه دیگر مایهی داستانی چندانی برای روایت باقی نمانده است. به همین دلیل سکانسهای این بخش کشدار و طولانی و حتی بعضا بیمنطق به نظر میرسند (مانند تعقیب و گریز بیهدف و طولانی…
...
- Who are you working for? The Germans? The British? The Zionists? Are you Jewish?
+ No.
- Then what are you?
+ Um... I'm an actress.
- So you don't believe in anything?
...