Pixar bunu her defasında yapmayı nasıl başarıyor bilmiyorum ama her seferinde insanın kalbine dokunabiliyor. Normalde fikrinizin orijinalliği alıcının filmi izlemeye başlamasına kadardır. Önemli olan işleyiştir. Bu fikri nasıl anlattığıdır bize. Pixar hem orijinal bir fikir sunuyor, hem bunu muhteşem işliyor hem de film sonlandığında hüzünle karışık o umut, mutluluk sizi sarıp sarmalıyor. Hayali bir caz grubunda piyano çalmak olan Joe, müzik öğretmenliği yapmak istemese de annesi onun tam zamanlı, sigortası olan devlete kapak atabilmiş (her Türk anne babanın evladı için…

Bu yılın Oscar filmleri arasında EN İYİ FİLM kategorisinde izlemediğim tek film vardı, THE FATHER. BABA.
Sonunda filmi izlemek ve üzerine konuşmak nasip oldu. O yüzden mutluyum.
Açıkçası filmin Oscar adayı olması beni biraz şaşırttı çünkü artık her Oscar filminde fazlaca bir şeylerin propagandasını görmeye alıştığımızdan The Father’ın salt bir drama olması benim için sürpriz oldu.

The Father merak uyandırıcı ve gergin bir şekilde açılıyor. Bu gerginlik ve kaos hissi çok geçmeden filmin temel bir dram unsuru haline geliyor. İşte…