Another WW1 drama about anti-militarism and brutality of the war. It's a remake of 1930 film with same name. A nice packaged film by Netflix. First of all, I don't like highly aestheticized war films. I think you can techinical achievement without aestheticized multiple irrelevant nature shots or extreme long shots. 1917 is a perfect example for this.

Dunkirk tried to some new narrative techniques like not showing the enemy throughout the film, not showing the generals at the decision table. But this is too cartoonish, for example an ambitious general who drank wine and ate meat while his soldiers faced death. Why are we seeing this? We already know and we expect deeper things than that in 2022. The story didn't catch me because there wasn't an actor like Daniel Brühl that I could follow with interest. Don't get me wrong, all performances are great but they couldn't grab me.

Overall, it's a well-shooted film with an average script, good performances, but has not fully reached its potential. Also, I liked the realistic style of war brutality of the film. I recommend it if you like war dramas. Good luck with Oscars, Netflix...

Gün geçmiyor ki bir tane daha 1.Dünya Savaşı dramı çıkmasın... Hem de savaştan sonra yapılmış çok eski bir klasiğin remake'i olarak Netflix tarafından aşırı dramatize edilmiş, iyi ambalajlanmış bir film. Savaş filmlerinden sıkılmış biri olarak bir de üstüne aşırı estetize edilince tadım kaçıyor. Mesela koca filmde 4-5 kez alakasız doğa manzaraları görüyoruz uzun uzun. Üstüne filmin savaş filmlerinin defalarca anlattığı taraf yok, herkesin öldüğü kötü bir şey ve birtakım generallerin hırsı yüzünden sınıfsal bir katliam... Ya bu temaları hala işlemekte ısrarcısın bari olabilecek en klişe şekilde yapma. Filmde Alman bir general askerleri ölüme giderken şarap içip, et yiyor... Gerçekten bu kadar karikatürize etmeye gerek var mı?

Bu türde iyi bir iş için sinematografi zaten standart üstü olmalı, onun dışında müzik konusunda kıt buldum ve filmin hikayesini totalde umursamakta zorlandım. Hiçbir şekilde bana geçmedi, bence temel problem Daniel Brühl gibi ilgiyle takip edebileceğim bir oyuncu olmamasıydı. Hikaye cidden problematik zaten bu çağda savaş filmleri böyle hikayeleri bıraktı diye düşünmüştüm.

Önümüzde Dunkirk gibi karşı tarafı film boyu göstermeyen, savaşın masabaşı boyutuna yer vermeyerek pek çok klişeyi yıkmış bir örnek var. 1917 gibi estetize edilmeden de ortaya teknik olarak harika planlamış bir savaş filmi çıkabileceğini gösteren bir örnek varken maalesef bu filme ısınamadım. Netflix'e Oscar'larda bol şans.