Varoluşsal bazı sıkıntılar yaşayan ve umudunu kaybetmiş bir uyuşturucu bağımlısı bir insan. Depresyonu kronik seviyeye ulaşmış belli ki. Hayata olan umudunu kaybetmiş. Uyuşturucu kısmı olmasa derdim ki "bu hikaye bi yerden tanıdık geliyor" Uyuşturucu hariç diyelim o zaman.

Başrol, rolünü o kadar iyi oynamış ki böyle izlerken sanki içime bir şey oturdu. Onun için bir şeyler hissetmemek mümkün değil.

Kafe sahnesini bir süre unutmayacağım. Öylece oturup, hayattan beklentileri olan insanların hikayelerine kulak misafiri olmak. Kendi beklentin yokken.

Hiç de adetim değildir bunu dinlemek ama filmin son 10 dakikasını izleyince birden aklımda çalmaya başladı https://youtu.be/5PnEC4__CyM