Om nu A Quiet Place een horrorfilm te noemen, klinkt alsof ik de film gelijk beledig, of in ieder geval een duidelijke genre-stempel erop probeer te drukken. Maar het is een juiste omschrijving van een film. Het doet het alleen zó goed, dat ik niet mensen wil uitsluiten. Iedereen zou dit moeten ervaren, en het liefst in de bioscoop.

De stilte die in de titel wordt genoemd, is lastig om op diezelfde locatie te recreëren. Je wil bijna iemand die geluid maakt ook hard laten schrikken met je monstergezicht voor hun neus. De familie in de film lukt het in ieder geval wel, voor een groot deel. De competente mensen krijgen alleen wat tegenvallers, waar elke persoon wel eens mee te maken heeft.

De reden waarom deze horrorfilm meer wegheeft van een thriller, is hoe natuurlijk de traditionele jumpscares in een geluidsloze omgeving zijn. Normaal gesproken hoor je een harde toon, terwijl je een maar redelijk schrikmakend plaatje in beeld ziet, terwijl nu vooral de spanning zit ín het geluid.

Zelfs als je dat niet meerekent, is het vooral een goede film die spanning opbouwt door te laten zien wat er zou kunnen gebeuren en dat het vervolgens gebeurd. Juist het familiedrama dat in die goed uitgedachte wereld plaatsvind, met de dochter en vader, de zoon en de moeder; dat maakt dat je met open mond naar de monsters die het gezinnetje bedreigen zit te kijken.

Het is een extremere, spannendere en grotere versie van 10 Cloverfield Lane. Het is fantastisch.