Wilco Born’s review published on Letterboxd:
Flags of our Fathers (2006) is een oorlogsfilm met een interessant thema, bijzondere focus maar hierdoor wel net te traag. Onoverzichtelijk.
Heldendom onder de loep
Meestal zijn we ons erg bewust met de oorlogen die om ons heen afspeelden. Als Nederlanders kennen we de bombardementen in Rotterdam, D-Day, Operation Market Garden in Arnhem, de Jodenvervolging enzovoort. Wat Amerika buiten Europa precies allemaal deed in Azië weet ik niet. Sinds klas 3 heb ik ook geen geschiedenis meer gekregen. Een oorlogsfilm over de gevechten met de Japanners sta ik compleet open voor. Leren met Films: Het Ideale Lesprogramma!
De meeste oorlogsfilms gaan over de helden die belangrijk waren voor het gevecht. In wezen gaat misschien wel elke film over de helden van het verhaal - hun eigen verhaal. Clint Eastwoods Flags of our Fathers (2006) behandeld het thema heldendom. Zo gaat deze oorlogsfilm over de Amerikaanse soldaten die op het eiland Iwo Jima vechten. Na een paar dagen plaatsen ze daar een vlag. De foto hiervan wordt beroemd en de mensen daarop worden als helden onthaald. Maar zijn het wel helden?
Het schakelt tussen drie tijdperken. De strijd op Iwo Jima, het heldendom van de vlagopzetters thuis en een paar bejaarden die het verhaal vertellen. Waar ik de film niet zo tof vond, was het Iwo Jima gedeelte. Ik verwachte een oorlogsfilm, die ik deels ook kreeg. Er was veel bloed, weinig overzicht, veel gruweldaden. Maar het doel, het waarom van die strijd, bleef buiten beschouwing.
Na een tijdje werd de oorlog genegeerd, op de helden gericht en werd het zelfs saai. Ik vond het heel interessant om meer te weten te komen over deze personages. Het was wat mij betreft niet oorlog genoeg.
64/100