Star Wars (1977) is love, Star Wars is life. Kan niet anders dan hem fantastisch blijven vinden! :D

Doe dat maar eens na

Star Wars, oh Star Wars. Hoe graag ik ook maar kritiek op je zou willen hebben, ik kan het niet. Ik kan het gewoon echt niet. Wanneer ik je zie, zie ik je mooie imperfecties. De verschillen tussen hoe je origineel, veertig jaar geleden eruit zag en je digitale, opgeleukte versie. Deze filmserie, die een belangrijke pilaar van mijn jeugd is geweest, zal altijd een plekje in mijn hart blijven houden.

Voor Rogue One (2016) ben ik maar weer begonnen met alle Star Wars films te herkijken. Eigenlijk wilde ik dat vorig jaar al gaan doen voor The Force Awakens (2015), maar dat lukte uiteindelijk niet. Star Wars (1977) staat op mijn Letterboxd om twee redenen als favoriete film. 1) Het is een van de beste films ooit gemaakt en 2) het zorgde voor het ontstaan van een van mijn favoriete filmfranchises ooit en legde de basis voor nog vele andere filmvervolgen. Hoe slecht vervolgen soms ook zijn, uiteindelijk heeft Star Wars het ontstaan van het MCU, DCEU enzovoort veroorzaakt.

Het viel me al op dat bij het herkijken van Star Wars dat het eerste half uur compleet gefocust is op de twee robots C-3PO en R2D2. Ze zijn sowieso essentieel voor het plot van deze film en in mindere mate in de vervolgen. Hun personage wordt rustig opgebouwd en je leert ze kennen op een manier dat ze rechtvaardigt in nog zes extra films.

Zonder die twee hadden we nooit Luke of Ben gekend, waren we nooit Han en Chewbacca tegengekomen en was Leia allang dood geweest. Hadden we wel lekker veel Darth Vader gezien. Dit is een van de weinige jaren '70 films die aanvoelt als meer dan een jaren '70 film, mede door de vernieuwde special effecten die origineel al een sterke basis hadden. Op veel plekken zijn de cgi verbeteringen uit 1997 niet zo goed als je zou willen - cgi stond toen eigenlijk nog in de kinderschoenen - toch ziet het eindgevecht er stukken beter uit en elk ruimteschip vliegt op een normale manier: allemaal het werk uit 1997.

Kritiek die ik moet hebben op de film: de lightsaber gevecht is een beetje traag. In vergelijking met de andere Star Wars films is dit inderdaad niet degene die het modernst, coolst, vestst of grootst is. Wat ik zo goed vind aan de film is de sterke focus, de locatie is grotendeels de Death Star, heeft de Cantina scène (ik ben er niet eens bijzonder groot fan van, maar elke keer dat die voorbij komt, sta ik verstelt hoe goed en lekker swingend die is) en heeft de fijnste personageontwikkeling tussen het drietal.

Voornamelijk is het de enige film die volledig op zichzelf staat, echt af voelt en waarin C-3PO níet irritant is. Zelfs Luke valt qua irritatie wel mee.

Perfecte film. Er komen nieuwere, er komen vast betere, maar deze blijft uit de jaren '70 zelfs nu nog met een complete 100 hangen. Doe dat maar eens na.

100/100