Wilco Born’s review published on Letterboxd:
The Great Gatsby (2013) is een leuke film op originele wijze in beeld gebracht met net teveel cgi. Magische combi van modern en oude muziek.
Creepy stalken is blijkbaar helemaal prima
Laatst keek ik Genius (2016), die onder andere de schrijver van het originele boek van deze film schreef. The Great Gatsby (2013) is een verhaal over een jongeman die naast een rijke man gaat wonen, veel met hem omgaat en in een raar plot terechtkomt. Tobey Maguire en Leonardo DiCaprio hebben de hoofdrollen.
DiCaprio wilde heel graag Maguire ontmoeten. Zo graag dat hij vanuit zijn raam van zijn enorme kasteel naar beneden keek en letterlijk hem stalkte. En Tobey? Die vind het allemaal prima. Wanneer hij als eerste persoon ooit een uitnodiging krijgt om in zijn feestkasteel te komen, is het enige wat ik kan denken "Mister Grey will see you now." Mmm... DiCaprio in Fifty Shades of Grey (2015) zou kunnen werken...
En de obsessie stopt daar niet. Zijn hele leven blijkt een obsessie, waar ik niet teveel details over ga vertellen. Tobey vindt hem daarom een held. Ja, zijn stalker is inderdaad echt iemand die gaat voor wat hij wil. Maar er is een grens. Het wordt een keer creepy.
Verder is de film best tof gemaakt. Het krijgt het magische sfeertje door gebruik van cgi en een paar mooie shots. Daarnaast draagt de soundtrack bij aan die rare vibe. Moderne pop-achtige muziek gemixt met muziek uit begin jaren 1900. Alles voegde toe aan een toffe film, die ik niet erg zal onthouden.
72/100